അനന്തശയനാ അരവിന്ദനയനാ
അഭയം നീയേ ജനാർദ്ദനാ..(2)
(അനന്തശയനാ..)

കദനമാകും കാളിയനല്ലോ
കരളിൻ യമുനയിൽ വാഴുന്നു(2)
നന്ദകുമാരാ കാളിയമർദ്ദനാ
നർത്തനമാടൂ നീ കരളിൽ
നർത്തനമാടുന്നു നീ..
(അനന്തശയനാ..)

മാനസമാകും തേരിതു ചിലനാൾ
മാർഗ്ഗം കാണാതുഴലുമ്പോൾ (2)
പാവനമാകും നേർവഴി കാട്ടുക (2)
പാർത്ഥസാരഥേ നീ
പാർത്ഥസാരഥേ നീ..
(അനന്തശയനാ..)

ആടിക്കാറിൻ മഞ്ചൽ മാഞ്ഞു മെല്ലെ മേലെ
പാടിത്തീരും മുമ്പേ മായും രാഗം പോലെ
ചിങ്ങം തന്നൂ കിളിക്കൊഞ്ചലിൻ
പൊന്നും തേനും ഒരു നൊമ്പരം
തിരി നീട്ടി നിൽക്കും പോലെ
പൂത്തു ചെമ്പകം...

കാണും പൂവിൻ ഗന്ധം മായുന്നു നാം തേടുന്നു
കാണാത്ത പൊന്നിൻ സുഗന്ധം
കണ്ണിൽ വീണു മായും സ്വപ്നമൊ
പിന്നിൽ വന്നു കണ്ണാരം പൊത്തിപ്പാടുന്നു
കണ്ണീരാറ്റിൽ പൂത്തു പൊന്നാമ്പല്
‍ആ പൂതേടി ആരിന്നെന്റെ കൂടേ നീന്തുന്നു
ഏതോ ഓര്‍മ്മകൾ..

ആയിരം മാതളപ്പൂക്കൾ
ആതിരേ നിൻ മിഴിത്തുമ്പിൽ
മന്ദഹാസത്തേനൊലിച്ചുണ്ടിൽ
മയങ്ങും ചുംബനക്കനികൾ..
വസന്തത്തിൻ തെന്നലിലേറി
വിരുന്നെത്തും സുന്ദരിപ്രാവേ..

ദേവതേ നാണം നിന്നിൽ കൂടുകൂട്ടി
ദാഹവുമായ് പ്രായം മെയ്യിൽ വീണമീട്ടി
നീ വളരും നാളുതോറും നിൻ നിഴലായി
നിന്നരികിൽ ഞാനലഞ്ഞു നീയറിയാതെ..

മാരിവിൽപ്പന്തൽ കെട്ടി നീലവാനം
മാനസങ്ങൾ താളംതട്ടി രാഗലോലം
ഈ വനിയിൽ പൂവനിയിൽ നമ്മളൊരുക്കും
മണ്ഡപത്തിൽ നിൻ മടിയിൽ വീണുറങ്ങും ഞാൻ..

.

നീയും വിധവയോ നിലാവേ
ഇനി സീമന്തക്കുറികൾ സിന്ദൂരക്കൊടികൾ
നിന്റെ നീല കുറുനിരകൾ ചൂടുകില്ലയോ
(നീയും വിധവയോ..)

ആകാശക്കുടക്കീഴെ നീ തപസ്സിരിക്കുകയോ
ആകാശക്കുടക്കീഴെ നീ തപസ്സിരിക്കുകയോ
ഏകാന്ത ശൂന്യതയിൽ ഒരു മൂകവിഷാദംപോലെ
ഭസ്‌മക്കുറിയണിയും ദുഃഖക്കതിർപോലെ
നീയും വിധവയോ നിലാവേ

നീയും വിരഹിണിയോ നിലാവേ
പൊട്ടിക്കരയാൻ കൊതിയില്ലേ
സ്വപ്‌നം കാണാൻ നിനക്കും വിധിയില്ലേ
(നീയും വിരഹിണിയോ..)

തത്തിന്തക തൈതോം തത്തിന്തക തൈതോം
തത്തിന്തക തൈതോം തത്തിന്തക തൈതോം
ചങ്കിലു കേള്‍ക്കണ മണ്ണിന്റെ താളം (2)

തിരികേ ഞാന്‍ വരുമെന്ന വാര്‍ത്ത കേള്‍ക്കാനായീ
ഗ്രാമം കൊതിക്കാറുണ്ടെന്നും
തിരികേ മടങ്ങുവാന്‍ തീരത്തടുക്കുവാന്‍ ഞാനും
കൊതിക്കാറുണ്ടെന്നും
വിടുവായന്‍ തവളകള്‍ പതിവായിക്കരയുന്ന
നടവരമ്പോര്‍മ്മയില്‍ കണ്ടു
വെയിലേറ്റു വാടുന്ന ചെറുമികള്‍ തേടുന്ന
തണലും തണുപ്പും ഞാന്‍ കണ്ടു..(തിരികേ )

തത്തിന്തക തൈതോം തത്തിന്തക തൈതോം
തത്തിന്തക തൈതോം തത്തിന്തക തൈതോം
ചങ്കിലു കേള്‍ക്കണ മണ്ണിന്റെ താളം (2)

നിദ്രതൻ നീരാഴി നീന്തിക്കടന്നപ്പോൽ
സ്വപ്നത്തിൻ കളിയോടം കിട്ടീ
കളിയോടം മെല്ലെ തുഴഞ്ഞു ഞാൻ മറ്റാരും
കാണാത്ത കരയിൽ ചെന്നെത്തീ
കാണാത്ത കരയിൽ ചെന്നെത്തി
നിദ്രതൻ നീരാഴി നീന്തിക്കടന്നപ്പോൽ
സ്വപ്നത്തിൻ കളിയോടം കിട്ടീ

വെള്ളാരം കല്ലു പെറുക്കി ഞാനങ്ങൊരു
വെണ്ണക്കൽ കൊട്ടാരം കെട്ടി
ഏഴു നിലയുള്ള വെണ്മാടക്കെട്ടിൽ ഞാൻ
വേഴാമ്പൽ പോലെയിരുന്നൂ
രാജകുമാരനെ കാണാൻ
നിദ്രതൻ നീരാഴി നീന്തിക്കടന്നപ്പോൽ
സ്വപ്നത്തിൻ കളിയോടം കിട്ടീ

ശാലീന സൌന്ദര്യമേ
ശാലീന സൌന്ദര്യമേ
കരളിൽ പതിഞ്ഞു കിടക്കുമേ മായാതെ
കറയറ്റ ചാരുത എന്നുമെന്നും
(ആ ശാലീന സൌന്ദര്യമേ..)

കറുകവരമ്പിട്ട വയലിന്റെ നടുവിലു
കുളിരു മുളച്ച മാടങ്ങളുണ്ട് (2)
പുഴ നീന്തി പൂങ്കുന്നു ചുറ്റുന്ന കാറ്റിന്റെ
കരതാരിൽ കസ്തൂരി ഗന്ധമുണ്ട് (2)
കരളിൽ പതിഞ്ഞു കിടക്കുമോ മായാതെ
കറയറ്റ ചാരുത എന്നുമെന്നും
(ആ ശാലീന സൌന്ദര്യമേ..)

പുലരി തൻ വെണ്മകൾ കൈ നീട്ടി വാങ്ങിയ
പരിശുദ്ധി തൂകുന്ന പള്ളി തന്നിൽ..
പഴമതൻ ശുദ്ധിയും ശക്തിയും പേറുന്ന
പരദേവത തന്റെ കാവിനുള്ളിൽ..

വേൺമേഘം വെളിച്ചം വീശിടുന്നു..
വിൺദൂതർ വാഴ്ത്തി സ്തുതിച്ചിടുന്നൂ
പുൽക്കുടിലിൽ പിറന്ന യേശുവിൻ മഹിമയെ സ്തുതിപാടുന്നേരം
ഇരുളോ..ദുരിതമോ..ഇനിമേൽ ഭൂമിയിൽ നിലനിൽക്കുമോ..ഹോയ്‌..
(വേൺമേഘം വെളിച്ചം)

പ്രവാചകന്മാർ മൊഴിഞ്ഞ വാക്കുകൾ നിറവേറും നാളിതിൽ
പ്രപഞ്ചമഖിലം കുളിരണിഞ്ഞ തളിരിട്ട നൈവേളയിൽ
മോചനം ഭൂതലേ വന്നിതാ..
പുതു ജീവൻ നൽകാൻ വരവായി അരുമസുതൻ യേശൂ..
(വേൺമേഘം വെളിച്ചം)

പുഴകളേ സാദരം മോദമായ്‌ പാടുവിൻ
മലകളേ നാഥനിൻ മഹിമകൾ കീർത്തിപ്പിൻ
യഹോവയിൻ സ്തുതികളെ സവിനയം മുഴക്കുവിൻ
സാന്ത്വനം മധുരം സുഖകരം
(പുഴകളേ സാദരം)

ദിനം തോറും കാക്കുന്നവൻ..
എന്നെ കരതാരിൽ കരുതുന്നവൻ (2)
സ്നേഹം നൽകി പുതുജീവൻ നൽകി..
കനിവോടെ കാത്തീടും എൻ നാഥൻ
(പുഴകളേ സാദരം)

ജീവന്റെ വിളക്കാണവൻ.
എന്റെ ആശ്വാസക്കടലാണവൻ (2)
എരിതീയിലും കനൽക്കാറ്റിലും
കുളിർ കാറ്റായി വീശുന്നു നാഥൻ
(പുഴകളേ സാദരം)