മണിത്തേരിൽ സുപ്രഭാതം

 

മണിത്തേരിൽ സുപ്രഭാതം വീണ്ടുമണയുന്നു
മന്നിൽ നീളെ പ്രാർത്ഥന തൻ പൂക്കൾ വിരിയുന്നു
തൊഴുതു തൊഴുതു താമരപ്പൂ മിഴി തുറക്കുന്നു
ഹൃദയത്തിലൊരു മന്ത്രഗീതമുണരുന്നു

പകല്‍പ്പൂവിൽ നിന്നുമഗ്നിപരാഗമുതിരുന്നു
വെയില്പൂവിൻ ദലങ്ങൾ തീജ്ജ്വാലയാവുന്നൂ
തളരുന്ന ഭൂമി കേഴുന്നു
ദാഹിച്ചലയുമൊരാത്മാവു പോലെ

പരിത്യാഗശീലനാമൊരു ദേവനെപ്പോലെ
പടിഞ്ഞാറൻ താഴ്വരയിൽ പകലെത്തുന്നൂ
ഒരു ശാന്തിമന്ത്രമുയരുന്നൂ കൊഞ്ചി
ഒരു കിളി പാടിയണയുന്നു