ഭൂമിയെ സ്നേഹിച്ച ദേവാംഗനയൊരു
പൂവിന്റെ ജന്മം കൊതിച്ചു
ഒരുവരുമറിയാതെ വന്നു.. മണ്ണിൽ
ഒരു നിശാഗന്ധിയായ് കൺ തുറന്നു
പിൻനിലാവിറ്റിറ്റു വീണു കന്നിമണ്ണിനായ്
ആരോ ചുരന്ന നറും പാലിലെങ്ങോ
കരിനിഴൽ പാമ്പിഴഞ്ഞു
കാലം നിമിഷ ശലഭങ്ങളായ്
നൃത്ത ലോലം വലം വെച്ചു നിന്നൂ (2) (ഭൂമിയെ.....)
സുസ്മിതയായവൾ നിന്നൂ..മൂക
നിഷ്പന്ദഗന്ധർവ്വ ഗീതമുറഞ്ഞൊരാ
ശില്പത്തിൻ സൌന്ദര്യമായ് വിടർന്നൂ
സ്നേഹിച്ചു തീരാത്തൊരാത്മാവിൻ ഉൽക്കട
ദാഹവുമായവൾ നിന്നൂ... (2) (ഭൂമിയെ....)
