കൊഞ്ചി കൊഞ്ചി കാൽത്തള

 

കൊഞ്ചി കൊഞ്ചി കാൽത്തള കിലുക്കി
മെല്ലെ മെല്ലെ നീ അരികിൽ വന്നു
തഞ്ചി തഞ്ചി നീ ചിണുങ്ങുമ്പോൾ
എന്റെയുള്ളിൽ ചിലമ്പൊലിയായ് നീ
പനിനീരിൽ നിറകുടമേ
ചിണുങ്ങി കുണുങ്ങി നിന്നതെന്തേ നീ

മനസ്സ് കുളിരുന്ന മഴയായ് നീ
ഇശലു നിറയുന്ന ഗസലായി നീ
താളരാഗലയ ശ്രുതി നീക്കാൻ
ഇനിയെന്നു ഹൂറിയാകും നീ

മഞ്ഞു പെയ്യുന്ന രാവിൽ ഞാൻ
ചെന്നു ചേർന്നത് നിൻ മഹലിൽ
അന്നറിഞ്ഞു ഞാൻ എൻ കരളേ
മിണ്ടാതിരുന്നതിൻ പൊരുള്
എന്നാലും നീ ഉണ്മയാണെൻ കരള്