അതിദൂരെയിരുന്നകതാരു തകർന്നാശ്വാസം കാണാതലയുമ്പോൾ
ആനന്ദം നീയേ വലയുമ്പോൾ അമലേ നിരാശം കരയുമ്പോൾ
മധുഗായികയായി നീ വാഴുമ്പോൾ മലർമാരുതനായി ഞാൻ ചൂഴും തേ
ആത്മാവാലതു നീ അറിയുമ്പോൾ അതുതാൻ സുഖം മേ കേഴുമ്പോള്
അതിദീനതയിൽ ഞാൻ താണീടാം പരിപാവനയായ് നീ വാണീടാൻ
എന്നിൽ നിഞൃദയം കനിയുമ്പോൾ അതു താൻ സുഖം മേ കരയുമ്പോൾ
