വെള്ളിലം കാടും കരിഞ്ഞൂ

വെള്ളിലംകാടും കരിഞ്ഞു - ഇണ
പുള്ളിമാ‍ന്‍ രണ്ടും പിരിഞ്ഞു
വേദനയാലതു കണ്ടു - പാവം
വേഴാമ്പല്‍ പോലും കരഞ്ഞു 
(വെള്ളിലംകാടും..)

കരിങ്കുയിലുകള്‍ കവിത മൂളുമ്പോള്‍
കരളുരുകുന്നൂ - കവിള്‍ നനയുന്നൂ
വെറുതെ വേണുവൂതി വന്നൂ
വേര്‍പെടാന്‍ മാത്രമെന്‍ മാരന്‍
(വെള്ളിലംകാടും..)

ഇനിയൊരിക്കലും ഇനിയൊരിക്കലും
ഇണക്കുരുവീ നീ വരില്ല പാടുവാന്‍
പിരിഞ്ഞു പോയാലോര്‍ക്കുമോ നീ
കഴിഞ്ഞു പോയ ദിനങ്ങള്‍ 
(വെള്ളിലംകാടും..)